Latijn Ovidius Pyramus et Thisbe r 55 t/m r 80

als hulp kun je de volgende sites gebruiken:
      -  http://www.wiebekoo.nl/kt/latijn/Ovidius2005/index.htm
      -  http://home.versatel.nl/latijn/hulpteksten_latijn_ovidius.htm

55. Pyramus et Thisbe, iuvenum pulcherrimus alter,

Pyramus en Thisbe, de een de mooiste van de jongemannen,

altera quas Oriens habuit praelata puellis,

de ander verkozen boven de meisjes die in het Oosten woonden,

 contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam

bewoonden aangrenzende huizen, (daar) waar men zegt dat 

coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem.

Serimis haar hoge stad met bakstenen muren heeft omringd.

Notitiam primosque gradus vicinia fecit;

De nabuurschap maakte bekendheid en de eerste stap;

 60. tempore crevit amor. Taedae quoque iure coissent,

met de tijd nam de liefde toe. Ze zouden ook trouwen,

sed vetuere patres. Quod non potuere vetare:

maar de vaders verboden het. Maar dit konden ze niet verbieden:

ex aequo captis ardebant mentibus ambo.

Met aangegrepen geesten branden ze beiden evenzeer.

Conscius omnis abest, nutu signisque loquuntur,

Elke getuige is afwezig, ze communiceren met knik en teken,

quoque magis tegitur, tectus magis aestuat ignis.

Hoe meer het (vuur) bedekt wordt, des te meer brandt het vuur bedekt zijnde.

 65. Fissus erat tenui rima, quam duxerat olim,

Gespleten was met een dunne spleet, die hij eens opgelopen had

cum fieret, paries domui communis utrique.

toen hij ontstond, de muur gemeenschappelijk aan elk van beide huizen.

 Id vitium nulli per saecula longa notatum

Deze fout eeuwenlang door niemand opgemerkt 

(quid non sentit amor?) primi vidistis, amantes,

( wat merkt de liefde allemaal niet op?) hebben jullie, geliefden, als eerste gezien

 et vocis fecistis iter 

en jullie maakten daarvan een weg van de stem

 70. tutaeque per illud murmure blanditiae minimo transire solebant.

en lieve woordjes waren gewend daar door heen te gaan met het allerkleinste gemompel
saepe ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc,

vaak zodra ze gaan staan hier Thisbe, Pyramus daar,

inque vices fuerat captatus anhelitus oris,
en zodra de adem van de mond is opgevangen:

 “invide” dicebant “paries, quid amantibus obstas?

zeiden ze “jaloerse muur, waarom sta jij geliefde in de weg?

 Quantum erat ut sineres toto nos corpore iungi,

Hoe weinig moeite zou het zijn, om toe te staan dat onze gehele lichamen zich verbinden,

 75. aut hoc si nimium est, vel ad oscula danda pateres!

Of als dit te veel gevraagd is, tenminste openstaan om kussen te geven!

Nec sumus ingrati: tibi nos debere fatemur,

Wij zijn niet ondankbaar: wij bekken dat we aan jou verschuldigd zijn,